Bu makaleyi sesli dinle 
Harites (tekil Harit) yunan mitolojisinden çekiciliği, zarafeti ve güzelliği temsil eden tanrıçalardı. Hesiodos üç tane Harit betimler ve bu onların edebiyatta ve sanatta en yaygın toplanmalarıdır ancak sayıları kaynağa bağlı olarak değişir. Özellikle Afrodit ve bahar çiçekleri ile ilişkili olarak, onlar fizikselden düşünselliğe, sanatsaldan ahlaka kadar tüm formlarda güzelliği bahşeden gençler olarak kabul edilirler.
Hesiodos & Homeros
Theogonia'da Hesiodos üç Haritesi şöyle tanımlar: Aglaea (Parlaklık), Euphrosyne (Neşe) ve Thalia (Çiçeklenme). Hesiodos ebeveynlerinin Okeanos'un kızı Eurynome ve Zeus olduğunu bildiriyor. Hesiodos onları, 'güzel-yanaklılar' ve 'gözlerindeki arzudan, baktıklarında yavaş yavaş eriten, ve o kaşların ardından etkileyici bir şekilde bakanlar' (907) olarak anlatır. Hesiodos, zanaatkar tanrı olan Hephaistosun karısı ve Haritlerin en genci olan Aglaea'ya değinerek devam eder. Harites Olimpos dağında Müzler ve Himeros (Şehveti temsil eder) ile yaşar. Hesiodos'un İşler ve Günler'inde Pandora'nın doğuşunda Harites yardımcı olur ve Hora (mevsimlerin tanrıçaları) ile birlikte, onlara ilk kadını güzelleştirme, onu çiçeklerle, çelenklerle ve hoş mücevherlerle örtme görevi verilir. Harites, Peleus ve Thetis'in düğününde konukları ağırladıkları kabiliyetlerinde dans, şarkı ve şiir ustaları olarak betimlenirler.
Homeros hem Odysseia hem de İlyada'da onlardan bahseder, fakat isimlerini yada sayılarını belirtmez. Onları Afrodit ile ilişkilendirir ve bu gelenek daha sonraki kaynaklarda tanrıçanın büyük arkadaş çevresinin yerleşik bir parçası haline gelen Harites ile devam eder. İlyada Kitabının 5. kitabında Homeros bize Harites'in Afrodit için güzel ve ölümsüz bir elbise yaptığını söylüyor. Homeros, Kitap 14'te, Zeus'un Truva Savaşı'ndan geçici olarak uzaklaştırılmasını sağlamak karşılığında Hera'nın Harit Pasithee'ye onu Uyku Tanrısı'nın (Hypnos) karısı yapacağına söz verdiği bilgisini veriyor. Harites, Homeros'un Odysseia'sında ölümlülere güzelliklerini dağıtırken ve Afrodit'in hizmetçileri olarak karşımıza çıkıyorlar. Afrodit'i yıkıyorlar ve ona Kıbrıs'taki tapınağında kokulu yağını sürüyorlar.
Helenistik İlaveler ve Tarikatlar
Helenistik dönemde şair Hermesianax, bu geleneksel gruba, Kandırma ile kişileştirilen Peitho adında bir Harit daha ekledi. Bu dönemden itibaren Harites, sihir ve hayaletlerle ilişkili ay tanrıçası Hekate ile bağlantılıdır. Harites çiçeklerle, özellikle de güllerle (büyümeye yardımcı oldukları) ve sadece mersin bitkisi ile değil, aynı zamanda genel olarak herhangi bir bahar çiçeğiyle de yakından ilişkilendirilmiştir. Genellikle Afrodit ve Pandora'nın doğumlarındaki deneyimlerinin yardımıyla doğurganlık tanrılarının yanındadırlar.
Harites, Yunan dünyasında, özellikle de Güney Yunanistan ve Küçük Asya'da tarikat ibadetinin konusuydu. Özellikle kendileri, Arkadya'daki Orhomenos'ta önemliydiler ve burada onurlarına her yıl Charitesia festivali düzenleniyordu. Pausanias, orada gök taşlarıyla veya kayan yıldızlarla ilişkili olduklarından bahseder. Tarihçi Harites'in çeşitli isimlerini, farklı şehirlerde, örneğin Atina'daki Auxo ve Hegemone ve Sparta'daki Kleta ve Phaenna'daki şeklinde listelemeye devam ediyor. Bunlar hiç şüphesiz, daha geniş Yunan Harites tarikatlarına dahil olan yerel tanrılardı. Atina'da, MÖ 3. yüzyıldan itibaren, Harites ve Afrodit, yazılı bir sunak tarafından kanıtlandığı gibi halkın simgesi olan Demos ile bağlantılıydı.
Harites'in Sanattaki Yeri
Harites'in sanatta tanımlanması zor olabilir, çünkü belirli bir özellikleri yoktur, ancak en çok Yunan ve Roma sanatında dans eden ya da bir alay içinde hareket eden ve güzel genç kadınların üçlüsü olarak tasvir edilirler. Pausanias'a göre Arkaik ve Klasik Yunan sanatında çanak çömlek, kabartma heykel, madeni paralar ve hatta Olympia'daki Zeus tahtında bile ortaya çıktılar. Harites, ünlü siyah figürlü François Vazosu'nda (MÖ 570) Thetis ve Peleus'un düğününden bir sahnede ve Sokrates'in (MÖ 470) tipik alay pozunda oldukları ve el ele tutuştukları çok kopyalanan mermer bir kabartma plaketinde görünür.
Güzelliği temsil eden diğer benzer tanrılarda olduğu gibi, Harites başlangıçta Yunan sanatında giyinik olarak tasvir edildi, ancak yavaş yavaş kongre çıplak tasvir edilmeye başladılar. Helenistik Dönem, Harites'in yani üç çıplak kadının ayakta durup sarıldığı ilk örnek heykelleri gördü ve bu, Roma ve sanatta sonraki zamanlarda çok kopyalanan bir tema haline geldi. Harites özellikle Rönesans sanatında popülerdi. Bir örnekte, Botticelli'nin Venüs'ün Doğuşu (1486), yalnız bir Harit'in sağda duruyor, ortaya çıkan tanrıçaya alçak gönüllülüğünü örtmek için bir elbise sunmaya hazır bekliyor.
