Augustus Caesar, Romalıların ilk ve çoğu hesaba göre en büyük imparatoru olan kişinin adıdır. Augustus, 23 Eylül 63 M.Ö. tarihinde Gaius Octavius Thurinus olarak doğdu. Octavian, 44 M.Ö.'de büyük amcası Julius Caesar tarafından evlatlık alındı ve ardından Gaius Julius Caesar adını aldı. 27 M.Ö.'de Senato tarafından onur unvanı olan "Augustus" ("aydınlık kişi") verildi ve o zaman Gaius Julius Caesar Augustus olarak bilinmeye başlandı.
Octavius'un yaşamı boyunca farklı isimlerle anılması oldukça yaygındır. 63-44 M.Ö. arasındaki olaylardan bahsederken genellikle Octavius denir, 44-27 M.Ö. arasındaki olaylardan bahsederken Octavian ve 27 M.Ö.'den 14 M.S.'ye ölümüne kadar olan olaylardan bahsederken de Augustus olarak anılır. Ancak ilginç bir nokta olarak, Octavian kendisi 44-27 M.Ö. arasında bu ismi hiç kullanmamıştır. Bunun yerine, büyük amcasıyla yakın bir bağ kurmak için aynı ismi taşımış ve bu karar, Cicero'nun kaydettiği Mark Antony'nin ünlü suçlamasına yol açmıştır: "Sen, oğlan, her şeyi adına borçlusun."
Augustus, Mark Antony & Lepidus
Julius Caesar'ın Mart 44 M.Ö. tarihindeki suikastından sonra, Octavian, Caesar'ın yakın arkadaşı ve akrabası Mark Antony ile birlik oldu. Caesar'ın başka bir destekçisi olan Marcus Aemilius Lepidus ile birlikte, Antony ve Octavian, Ekim 43 M.Ö. tarihinde İkinci Triumvirlik'i oluşturdular. İlk işleri, Caesar'ın suikastçılarının siyasi rakiplerini ve destekçilerini sistematik olarak öldürmek gibi görünüyor. Üçünden hangisinin bu cinayetlerden en çok sorumlu olduğu, antik ve modern yazarlar arasında tartışmalıdır; bazıları Octavian'ın masum olduğunu iddia ederken, diğerleri ona en çok kan dökme suçunu atfeder. Roma'yı muhaliflerinin "kötü kanı"ndan temizledikten sonra, İkinci Triumvirlik dikkatini Caesar'ın suikastçılarına çevirdi. Brutus ve Cassius'un güçleri, Ekim 42 M.Ö. tarihindeki Philippi Muharebesi'nde İkinci Triumvirlik'in güçleri tarafından yenilgiye uğratılarak, her iki suikastçı da kendilerini öldürmeye zorlandılar.
M.Ö. 38 ile 36 arasında, Octavian ve Lepidus, Roma'nın yönetimi için Pompey Magnus'un oğlu Sextus Pompeius'a (Julius Caesar'ın büyük rakibi) karşı savaştılar ve Antony de Mısır'dan yardım etti. İkinci Triumvirlik, Pompeius'a karşı galip geldi, ve Lepidus, zaferinin tadını çıkararak gücüne güvenerek, Octavian'ı, operasyonların gerçekleştiği Sicilya'dan ordusuyla birlikte ayrılmaya zorlayarak ona hakaret etti. Ancak Octavian, Lepidus'un ordusuna Lepidus'un ödeyebileceğinden daha fazla para teklif etti ve ordusu Octavian'a ihanet etti. Lepidus, Pontifex Maximus unvanı hariç tüm unvanlarından çıkarıldı ve İkinci Triumvirlik sona erdi.
Augustus, Antony & Cleopatra
Bu süre zarfında, Octavian ve Mark Antony arasındaki ilişkiler bozulmaya başladı. M.Ö. 40'ta, ittifaklarını sağlamlaştırmak amacıyla Octavian, kız kardeşi Octavia Minor'u Antony'ye evlilik yapmıştı. Ancak Antony, Julius Caesar'ın eski sevgilisi ve oğlu Caesarion'un annesi olan Mısır Kraliçesi Cleopatra VII ile yakın bir şekilde müttefik olmuştu ve aslında onun sevgilisi olmuştu. Octavian, Antony'nin Cleopatra lehine Octavia'yı boşadığında kız kardeşini kötüye kullandığını iddia ettiği 33 M.Ö. Mektup yazarak Antony'ye "Seni ne rahatsız etti? Çünkü Cleopatra ile yatıyorum mu? Ama o benim karım ve bunu dokuz yıldır yapıyorum, son zamanlarda değil. Gerçekten önemli mi nerede, ya da hangi kadınlarla heyecanlandığınız?" dedi.
Octavian için, Antony'nin Doğu'daki davranışları, hem özel hayatta hem de politik ve askeri açıdan, hoş görülemezdi. Roma'daki Vesta tapınağının rahibelerini Antony'nin vasiyetnamesini teslim etmeye zorladı ve bunu Roma Senatosu'nda okuttu. Vasiyetnamede, Antony'nin oğullarına Roma topraklarının verilmesi ve Antony ve Cleopatra için İskenderiye'de büyük bir anıt mezar yapılması gibi Octavian'ı Roma'nın ihtişamını tehdit eden diğer hükümler bulunmaktaydı. Bu durum Antony'yi bir hain olarak damgaladı.
Antony'nin suçları arasında en kötüsü, Caesarion'un Julius Caesar'ın gerçek varisi olduğunu, Octavian'ın değil, ilan etmesiydi. Senato, Antony'nin konsüllüğünü iptal etti ve Cleopatra VII'ye savaş ilan etti. 2 Eylül 31 M.Ö. tarihindeki Actium Muharebesi'nde, Marcus Agrippa komutasındaki Octavian'ın kuvvetleri, Antony ve Cleopatra'nın birleşik kuvvetlerini yendi, onları dağıttı (çok sayıda asker muharebeden önce zaten Octavian'ın tarafına geçmişti) ve hayatta kalanları takip ederek, 1 Ağustos 30 M.Ö. tarihinde, Aleksandria'nın kaybından sonra Antony ve Cleopatra intihar ettiler. Octavian, Caesarion'u boğarak ("iki Caesar fazla") ve Antony'nin en büyük oğlunu Roma için olası bir tehdit olarak idam ettirdi.
Octavian artık Roma ve tüm topraklarının en yüce yöneticisiydi ancak evlatlık babası gibi güç hırsı içindeymiş gibi görünmekten kaçınmak için Octavian, tüm siyasi hilelerini Roma Cumhuriyeti'nin iyiliği için olduğu şeklinde nitelendirmeye dikkat etti. Ocak 27 M.Ö.'de, Octavian, güçlerinden alçakgönüllü bir şekilde istifa etti ancak minnettar Senato tarafından geri alındı ve ayrıca ona Augustus unvanı verildi. Octavian, kendisini herhangi bir zaman halkın önünde bu unvanla anmamaya özen gösterdi, sadece kendisine "Princeps" veya İlk Vatandaş diyordu. Octavian, Roma'daki siyasi oyunu o kadar dikkatli oynadı ki, Cumhuriyet'in yeniden kurulması iddiaları samimi görünüyordu, hatta en yüce güce sahip olduğunda bile, Roma ve kolonileri üzerinde mutlak kontrol sağladı.
İmparator olarak Augustus
O, zaten ordusunun askerleri arasında popülerdi ve Augustus unvanı, İmparator olarak eyaletlerdeki gücünü sağlamlaştırdı (İngilizce "emperor" kelimesi buradan türemiştir). Ağustos ayı, onuruna adlandırıldı. M.Ö. 19'da, Roma İmparatorluğu'ndaki her eyalet üzerinde Mutlak İktidar (Imperium Maius) verildi ve o zamandan itibaren Augustus Caesar, Roma'nın ilk imparatoru olarak üstün bir şekilde hükmetti ve tüm sonraki imparatorlar bu ölçüye göre değerlendirildi. M.Ö. 2'de Augustus, Pater Patriae olarak ilan edildi, yani ülkesinin babası.
Augustus'un saltanatı dönemi her açıdan altın çağdı. Augustus'un geri getirdiği ve koruduğu barış (Pax Romana), ekonomiyi, sanatı ve tarımı gelişmesini sağladı. Julius Caesar'ın başlattığı ve sonra kendi büyük tasarımlarına devam ettiği iddialı bir inşaat programı başlatıldı. Ünlü halka açık Roma hamamları, Augustus'un sağ kolu olan Agrippa tarafından inşa edildi ve şair Virgil, destanı olan Aeneid'i yazdı. Augustus, sanatlarla büyük bir kişisel ilgi gösterdi ve birçok sanatçının kişisel sponsoru oldu.
Ayrıca evlilikte istikrarı sağlamak ve Roma'daki doğum oranını artırmak için birçok kapsamlı reform ve yasa geçirdi. Aldatmayı yasaklayarak, üçten fazla çocuğu olan ailelere vergi avantajları sunarak ve çocuksuz evliliklere cezalar getirerek Roma'da doğum oranını artırmayı amaçladı. Augustus, kendi yasalarına o kadar sıkı bir şekilde uydurdu ki, kızı Julia ve torunu, zina suçlamasıyla sürgüne gönderildi.
Ölümü
Augustus, 14 M.S. tarihinde Nola'da vefat etti. Resmi son sözleri, "Roma'yı çamurdan bir şehir olarak buldum, ancak mermer bir şehir olarak bıraktım" idi ve bu, Augustus'un imparator olarak saltanatı süresinceki başarılarını uygun bir şekilde tanımlar. Ancak eşi Livia Drusilla ve evlatlık oğlu Tiberius'a (M.S. 14-37) göre, gerçek son sözleri aslında "Rolümü iyi oynadım mı? O zaman çıkarken alkışlayın" şeklindeydi.
Augustus'un cenazesi Roma'ya getirildi ve cenaze gününde Roma'daki tüm işletmeler, imparatora saygı göstermek amacıyla kapandı. Onu, 4 M.S. tarihinde evlatlık olarak benimsemiş olduğu ve meşhur görkemli cenazesinde övgü konuşması yapan Tiberius takip etti (kendisiyle birlikte kendi oğlu Drusus da konuşma yaptı). İmparatorun bedeni yakıldı ve külleri anıt mezarına gömüldü. Augustus'un ölümü, büyük bir yetenek ve vizyon sahibi büyük bir liderin kaybı olarak yas tutuldu ve Roma tanrılarının ordusu arasında bir tanrı olarak ilan edildi.
