Bu makaleyi sesli dinle 
İtalyan Yarımadası veya Apenin Yarımadası, kuzeyde Po Vadisi'nden güneyde Orta Akdeniz'e 1.000 km boyunca uzanan Güney Avrupa'nın (diğer ikisi İber Yarımadası ve Balkan Yarımadası'dır) üç yarımadasından biridir. Yarımada batıda Tiren Denizi, güneyde İyon Denizi ve doğuda Adriyatik Denizi ile çevrilidir. Apenin Yarımadası'nın iç kısmı adını aldığı Apenin Dağları'ndan oluşmakta olup kuzey kısmı büyük ölçüde ovalardan oluşur ve kıyıları kayalıklarla çevrilidir.
İtalya genelinde yapılan kazılar, yaklaşık 200.000 yıl önce Paleolitik döneme kadar uzanan modern bir insan varlığını ortaya koyuyor. MÖ 8. ve 7. yüzyıllarda, Sicilya kıyılarının tamamında ve İtalyan Yarımadası'nın güney kesiminde Yunan kolonileri kuruldu. Daha sonra, Romalılar bu bölgeye Magna Graecia adını verdiler. Bunun nedeni Yunanların bu bölgede çok yaşamış olmalarıdır.
Antik Roma, ilk başta, MÖ 8. yüzyılda kurulmuş küçük bir tarım topluluğuydu ve yüzyıllar boyunca, Antik Yunan ve Roma kültürlerinin bir uygarlıkta birleştiği tüm Akdeniz'i kapsayan devasa bir imparatorluğa dönüştü. Bu medeniyetin etkisi öyle büyüktü ki modern hukukta, yönetimde, felsefede ve sanatta bir kısım varlığını sürdürmüştür ve Batı medeniyetinin dayandığı zemini oluşturmuştur. On iki yüzyıllık varlığı içinde, kendisini monarşiden cumhuriyete ve sonunda otokrasiye dönüştürdü. MS 2. yüzyıldan beri sürekli düşüşte olan imparatorluk, sonunda MS 285'te iki parçaya ayrıldı: Batı Roma İmparatorluğu ve Doğu'da Bizans İmparatorluğu olarak. Gotların baskısı altındaki batı kısmı nihayet dağıldı. Daha sonra, İtalyan yarımadası sonraki 14 yüzyıl boyunca küçük bağımsız krallıklara ve düşman devletlere bölünmesine doğu kısmının Roma mirasının tek varisi olmasına neden oldu.
