Butrint Kenti

Butrint (eski adı Buthrotum), günümüz Arnavutluk'unda Epir'in verimli kıyısında yer almakta olup, İtalya'dan anakara Yunanistan'a İyon Denizi'nden aşağı doğru giden yoldaki konumu, güvenli demirlemesi, Butrint Gölü üzerinden iç ulaşımı ve Korfu'ya yakınlığı nedeniyle Helenistik ve Roma döneminde önemli bir yerleşim yeriydi. Butrint, UNESCO Dünya Mirası Listesi'nde yer almaktadır.

Yunan Butrint Kenti

Tunç Çağı'ndan beri insanların yaşadığı bu yer, Korint ve Attika'dan gelen çanak çömlek buluntularının kanıtladığı gibi, M.Ö. 7. yüzyıldan kalma Yunan uygarlığı ile kesinlikle temas halindeydi. Gerçekten de arkeolojik kalıntılar, muhtemelen Zeus Soter'in onuruna, M.Ö. 5. yüzyıldan kalma bir yerde arkaik bir tapınak tapınağının bulunduğunu göstermektedir. Poligonal sur duvarları da bu dönemden kalmadır. Büyük olasılıkla Butrint bir zamanlar Korkyra antik kentinin bir kolonisiydi, Korfu adasında denizin sadece birkaç kilometre ötesindeydi. M.Ö. 4. yüzyıldan itibaren Butrint, Phoenice'de başkentleri bulunan ve Epirus bölgesini kontrol eden Chaoniyalılar için bir sermaye haline gelmiştir.

Helenistik Dönem

M.Ö. 4. yüzyıldan 3. yüzyıla kadar Helenistik dönemde, çeşitli anıtsal kapılarla büyük dikdörtgen kesimli bloklardan oluşan bir devre duvardan oluşan tahkimatlar inşa edilmiştir. Akropolis'in güney yamaçlarında, muhtemelen kutsal bir kaynak çevresinde Asklepius'a ait büyük bir kutsal alan da inşa edilmiştir. M.Ö. 2. yüzyılda, burası kutsal alanda yapılan adaklardan sağlanan fonlarla kapsamlı bir şekilde geliştirildi ve bir tiyatro ve saçaklı agora da dahil olmak üzere birçok bina inşa edildi.

Roma Dönemi

Butrint, M.Ö. 167'de Roma kontrolü altına girdi, ancak yüksek derecede özerkliğini korudu. Romalılar, Butrint bölgesine, kahraman Aeneas'ın o bölgede kalmasını sağlayan ve yerleşimin Truva Kralı Priam'ın oğlu kahin Helenus tarafından kurulduğunu iddia ederek şehre bir Truva atası atfeden Virgil'in Aeneid'inde bahsetmesinden ötürü çok önem verdiler. Julius Caesar, M.Ö. 44'te Butrint'i ziyaret etti ve M.Ö. 48'de burası resmen bir Roma kolonisi oldu. Butrint sadece yerel deniz yollarını kontrol etmede stratejik olarak önemli değildi, aynı zamanda tarım açısından ticari açıdan da ilgi çekiciydi. Ayrıca, milyoner Titus Pomponius Atticus, M.Ö. 68'den beri bölgede mülk sahibi olmuştu.

Kent, Augustus'un M.Ö. 31'de Aktium Muharebesi'nde Mark Antony ve Kleopatra'ya karşı kazandığı zaferden sonra, sadece 100 km güneydeki Augustus döneminde bir kez daha Roma yatırımı almıştı. Butrint resmi olarak Latin dilini kabul etti, bir senato kurdu ve madeni para basma hakkına tabi tutuldu. Yerden ısıtmalı Roma hamamları, bir yol köprüsü, bir nymphaeum (halka açık dekoratif çeşme), bir su kemeri, biri Minerva Augusta'ya adanmış üç tapınak ve agora'nın döşenmesi ve bir Roma forumu'na uyarlanması dahil olmak üzere çeşitli bina projeleri başlatıldı. M.S. 1. yüzyıldan itibaren, şehrin dış banliyöleri de daha da geliştirildi ve ızgara yol sistemi Roma şehir planlamasının tipik bir örneği olmuştu.

M.S. 2. yüzyılda tiyatro, sahne alanının anıtsallaştırılmasıyla genişletildi ve forum, türbeler ve ithaf heykelleriyle daha da güzelleştirildi. M.Ö. 2. yüzyıldan 3. yüzyıla kadar, antik kentin dış banliyölerinde büyük merkezi peristil avlular, süs havuzları ve ince mozaik zeminlere sahip büyük özel villalar inşa edildi. Bölgedeki çeşitli binalarda M.S. 4. yüzyılda büyük bir mimari hasar meydana gelmiş ve bu tüm Balkan bölgesini vuran M.S. 365'teki büyük depremden kaynaklanmış olabilir. Yeniden yapılanma girişimlerine dair bazı kanıtlara rağmen, site hiçbir zaman eski önemini geri kazanamadı ve M.S. 5. yüzyıldan itibaren büyük bir bazilika ve vaftizhane de dahil olmak üzere Hristiyan binaları inşa edildi.