Piramit, genellikle üçgen bir noktaya yükselen dörtgen bir tabana sahip bir yapı veya anıttır. Popüler imgelemelerde piramitler, Sahra Çölü'nün kenarındaki Giza Platosu'ndaki üç tek yapıdır, ancak Mısır'da Nil Nehri Vadisinde uzanan yetmişten fazla piramit vardır ve zamanlarında büyük tapınak yerleşkelerinin merkezleriydi. Büyük ölçüde sadece Mısır ile ilişkili olmasına rağmen, piramit şekli ilk olarak antik Mezopotamya'da zigguratlar olarak bilinen kerpiç yapılarda kullanılmış ve Yunanlılar ve Romalılar tarafından kullanılmaya devam edilmiştir. Piramitler ayrıca Mısır'ın güneyinde, Meroe'nin Nubya Krallığı'nda, Orta ve Güney Amerika'daki Maya şehirlerinde ve formdaki bir varyasyonda Çin'de bulunur.
Mısır Piramitleri
Mısırlılar tarafından 'by' veya 'mr' olarak bilinen piramit, bir kraliyet mezarıydı ve ölen firavunun ruhu için yükseliş yeri olarak kabul edildi. Piramidin en üst noktasından, ruhun Sazlık Tarlasının öbür yaşamına gideceği ve eğer öyle seçerse kolayca dünya'ya dönebileceği düşünülüyordu (piramidin yüksek zirvesi ya da kralın gerçeğe yakın bir heykeli, ruhun tanıyacağı bir işaret olarak hizmet ediyordu). Başlangıçta, basit mastaba hem sıradan insanlar hem de kraliyet ailesi için bir mezar görevi gördü, ancak Erken Hanedanlık Döneminde (M.Ö. 3150-2613) piramit tasarımı Üçüncü Hanedanın Djoser döneminde (M.Ö. 2670-2613) geliştirildi.
Djoser'in baş mimarı Imhotep (M.Ö. 2667-2600) daha önce hiç denenmemiş bir şeyi denemeye karar verdi: tamamen taştan devasa bir anıt inşa etmek. Basit mastaba mezarı yerine, daha önceki kerpiç mastabaların kireçtaşı bloktan inşa edileceği ve bir piramit oluşturmak için her bir seviyenin altındakinden biraz daha küçük olacak şekilde üst üste yerleştirileceği bir süreç tasarladı ve geliştirdi. Dereceli bir tasarımda özenle inşa edilmiş bu büyük, taş yığılmış mastabas serisi, Mısır'daki ilk piramit oldu - Sakkara'daki ünlü Basamak Piramidi. Djoser'in piramidi 204 feet (62 metre) yükseldi ve altı ayrı 'basamaktan' oluşuyordu. Bu piramidin tabanı 358 x 411 fit (109 x 125 metre) idi ve 'basamaklar' veya tabakalar kireçtaşı ile karşı karşıya kaldı. Piramit, 40 dönümlük (16 hektar) alanı kaplayan ve 30 feet (10,5 metre) yüksekliğinde bir duvarla çevrelenmiş büyük bir tapınak kompleksi, rahipler için evler ve idari binaların merkezinde inşa edilmiştir. Bu piramidi ve kompleksi tasarlarken, Imhotep o zamanlar dünyanın en yüksek yapısını yarattı ve bu da anında Sakkara'nın önde gelen turistik cazibe merkezi haline geldi.
İlk piramit, bugünkü yapıyı tanıyacağımız gibi, Dördüncü Hanedanda, Daşur'da iki piramidi tamamlayan ve aynı zamanda babasının Meidum'daki piramidi üzerinde başlatılan işi bitiren Snofru döneminde ortaya çıktı. Bu piramitler aynı zamanda kireçtaşının taş bloklarının derecelendirilmesinden de yararlandı, ancak yapı yükseldikçe bloklar daha küçük kesildi ve daha sonra kireçtaşı ile kaplanmış olan 'basamaklar' yerine pürüzsüz bir dış yüzey sağlandı. Mısır'daki piramit inşasının en göze çarpan örneği, on üç dönümü kaplayan ve 2.300.000 taş bloktan oluşan bir tabana sahip, Antik Dünyanın Yedi Harikasından sonuncusu olan Giza'daki Büyük Khufu Piramidi'ydi. Antik çağda Khufu'nun Ufku olarak bilinen piramit, kesin astrolojik hizalama için konumlandırılmıştır.
Mezoamerikan Piramitleri
Mısır ile Chichen Itza ya da Tikal ya da büyük Tenochtitlan şehri gibi şehirler arasında kültürel değiş tokuş olduğuna dair bir kanıt olmamasına rağmen, Mezoamerika piramitleri bu kesin tasarımı izlemektedir. Maya uygarlığının büyük piramitlerinin ve bölgenin diğer yerli kabilelerinin, insanın tanrılar alemine yaklaşma girişimini simgeleyen dağları temsil ettiği düşünülmektedir. Chichen Itza'daki El Castillo olarak bilinen piramit, büyük tanrı Kukulkan'ı ilkbahar ve sonbahar ekinokslarında dünya'ya geri döndürmek için özel olarak tasarlandı. Bu tarihlerde güneş, piramidin inşası sayesinde piramidin merdivenlerinden yere inen yılan tanrısı gibi görünen bir gölge düşürür.
Diğer Piramitler
Yunanistan'da piramit yapıldığına dair kanıtlar Hellenicon'daki arkeolojik kazılarda ve Yunanistan'da iki piramit gördüğünü kaydeden eski yazar Pausanius'un eserlerinde mevcuttur. Yunan piramitlerinin işlevi, Hellenicon'daki kalıntıların Mısır piramitleri kadar iyi korunmadığı ve Yunanlıların piramit inşasından bahseden hiçbir kaydı olmadığı için gizemli kalmaktadır.
Pausanius'un anlatımları piramitlerin düşmüş kahramanlara ait anıtlar olduğunu ve belki de bazılarının olduğunu gösteriyor gibi görünüyor; ancak Hellenicon'daki kalıntıların tabanda sadece içeriden kilitlenebilen bir kapıya sahip olması, bazı bilim adamlarının belki de piramitlerin gözetleme kulesi olarak kullanıldığını (piramit şeklinde yükselen ancak zirvesi olmayan) spekülasyon yapmasına neden olmuştur. Bununla birlikte, Hellenicon'daki piramidin tepesi uzun zamandır eksik olduğundan ve antik çağlardan beri hiçbir açıklama bulunmadığından, bu spekülasyon olarak kalmalıdır.
Roma döneminde piramit Mısır'ın mezar olarak kullanılmasına geri döndü ve Cestius Piramidi bugün hala Roma'da Porta San Paulo yakınlarında duruyor. M.Ö. 18-12 yılları arasında inşa edilen piramit, sulh hakimi Gaius Cestius Epulo'nun mezarıydı ve 100 metrelik bir tabandan 125 metre yükselmektedir. Romalıların piramit şeklini Mısır'dan mı yoksa Nubia'dan mı aldıkları konusunda bazı anlaşmazlıklar var, çünkü Cestius'un piramidinin şekli ve iç tasarımı kesin olarak biri ya da diğeri olarak yorumlanamazdı. Meroe Krallığı'nın (günümüz Sudan'ında Mısır'ın güneyinde) piramitleri, iç odaların karmaşıklığından yoksun gibi görünse de Mısır'ınkilerle aynıdır.
Sonuç
Bunlardan yararlanan her kültürde (ve elbette, bahsedildiği gibi, Çin'de, Mezoamerika'da, Hindistan'da ve daha sonra Avrupa'da da piramitler vardı) piramit, çevredeki bir yapının merkeziydi. Bugün Giza'daki Büyük Piramit, iki küçük piramit ile yakın zamanda kazılan diğer Mastabalar arasında yer almaktadır, ancak başlangıçta, ölenlerin ruhuna ya da o yerin tanrılarına adanmış terasların, yürüyüşlerin ve binaların üzerine çıkmış olacaktı. Bir zamanlar dükkan ve ticaret merkezlerine yol açan Giza yaylası'nda işçi köyleri ortaya çıktı. Bu işçiler yabancı köleler değil, ya dini bir fedakarlık olarak emek için işe alınan, toplum hizmeti olarak gönüllü olan ya da harcadıkları zamanları ve yetenekleri için ödenen Mısırlılardı. Arkeolojik kazılarda ne Giza'daki piramitlerde ne de Mısır'ın diğer anıtlarında zorla çalıştırma olduğuna dair bir kanıt bulunamamıştır. Piramitleri inşa etmek için kirpik altında çalışan İbrani kölelerin popüler izlenimi, incil'deki Exodus Kitabından geliyor ve hikayeyi popülerleştiren kurgular ve filmlerden başka hiçbir yerde bulunmuyor. Giza platosu, insanların iradelerine karşı çalışmak zorunda kaldıkları köle mahallesi değil, orada yaşayan, çalışan ve ibadet eden gelişen bir Mısırlılar topluluğuydu. Sfenksin Giza'daki konumu ve Mısır'ın başka yerlerinde olan son arkeolojik buluntular, boş ovalara dikilmiş mezarlardan ziyade ibadet, iş, ticaret ve sosyal yaşam merkezleri olarak Piramit Kompleksleri teorisini desteklemektedir.
