Karavela

Karavela (İspanyolca ve Portekizce'de caravela), düşük draftı ve lateen (üç köşeli) veya üçgen yelkenleri ile 15. yüzyıldan itibaren keşifleri ideal hale getiren orta büyüklükte bir gemi türüdür. Hızlı, manevra kabiliyeti yüksek ve yelken açmak için yalnızca küçük bir mürettebata ihtiyaç duyan karavela, Avrupa ulusları daha önce bilmedikleri okyanusları geçerken Keşif Çağı'nın temel dayanağıydı.

Tasarım

Karavela yelkenli gemi, 15. yüzyılın ortalarında Portekiz Denizcisi Prens Henry (diğer adıyla Infante Dom Henrique, 1394-1460) dünyayı keşfetmeye ve uzak ticaret ağlarına erişim sağlamaya çalışırken bir tür Portekiz balıkçı teknesinden geliştirildi. Portekiz'in güney ucundaki Sagres'te Henry, haritacılık, navigasyon, astronomi ve gemi tasarımında uzmanlardan oluşan bir ekip kurdu ve onları açık denizleri keşfedebilecek bir gemi bulmakla görevlendirdi. Bu komite kafalarını toplayıp karavel tasarımını geliştirmeden önce, Avrupa yelkenli gemileri, tahrikleri için ya kürekçi takımlarına, ya sabit yelkenlere ya da her ikisine bağlıydı; kabasorta barca, bir çeşit karavela, en yaygın olanıdır.

İlk karavelalar, William Bligh'in HMS Bounty (215 ton) ve James Cook'un HMS Endeavour (370 ton) gibi daha sonraki keşif gemileriyle karşılaştırıldığında, 80 tondan fazla değildi. Daha sonrakiler ise 100-150 tona kadar yükseltildi. Karavelde bir kıç dümeni ve yükseltilmiş bir baş kasara ve kıç kalesi vardı. Karavelalar, sığ bir taslak ile 3.5: 1'lik tipik bir uzunluk-kiriş oranına sahipti. Ayrıca manevra kabiliyeti yüksek ve hızlıydı da. Tüm bu özellikler, karaveli, daha büyük gemilerin kolayca kumsallarda mahsur kalabileceği veya kayalardan zarar görebileceği, bilinmeyen suları ve kıyı sığlıklarını keşfetmek için ideal hale getirdi. Aynı zamanda, karavel, Açık Denizlerin muazzam dalgaları ve fırtınalarıyla başa çıkabilirdi.

Bir karavelde genellikle iki veya üç direk (ve çok daha nadiren dört) bulunurdu ve bunlar üç köşeli yelkenlerle donatılmıştı. Lateen yelken üçgen şeklindeydi ve adı, Arap yelkenli gemilerinin, özellikle de tek yelkenli yelkenlilerinden esinlenmiş olsa da, 'Latin' kelimesinden türemiştir. Önceden, kare yelken kullanan yelkenli gemiler yalnızca arkalarında doğrudan bir rüzgarla seyredebiliyorlardı, ancak esnek lateen yelkenler, bir geminin rüzgardan beş nokta içinde seyretmesine ve hatta ters rüzgara karşı (ileri zikzak halinde hareket etmesine) izin veriyordu. Caravela latina'nın bir başka avantajı da büyük bir mürettebata ihtiyaç duymamasıydı. Bu, bir veya iki yıl boyunca iskorbüt, kazalar ve şiddetli karşılaşmaların keşif seferi için mevcut personel sayısını önemli ölçüde azaltabileceği keşif yolculuklarında önemli bir faktördü. Karavelalar sadece Avrupa'daki tersanelerde değil, Portekiz Goa gibi kolonilerde de inşa edildi.

Karavelanın dezavantajlarından biri, karak gibi diğer gemi türleri kadar yük taşıyamamasıydı. Bu sınırlı kapasite, örneğin Portekizlilerin Asya'daki baharat ticaretine erişim sağladıkları ve değerli yükleri deniz yoluyla Avrupa'ya taşımak istediklerinde ciddi bir dezavantajdı. Bu ticaret yolları için, 2.000 tona kadar çıkabilen çok daha büyük karak gemisi kullanıldı.

Sınırlı kargo alanının dezavantajına karşı koymak için, caravel tasarımı, yuvarlak caravel veya caravela redonda'yı oluşturmak için yeniden tasarlandı. Bu tip normal bir karaveladan daha büyük ve daha genişti ve 300 tona kadar çıkabiliyordu. Yuvarlak karavelde genellikle daha fazla hız için kare şeklinde direkler ve yan yelken ile bir cıvadra vardı. Üçüncü bir varyant, bir savaş gemisi olarak kullanılmak üzere tasarlanmış dört direkli bir karaveldi. Tipik olarak, üç direk latin yelkenleri taşıyordu ve bir tanesi kare şeklindeydi. Birçok yönden, bu tür karavela, 16. yüzyıl savaş kalyonunun öncüsüydü. Aslında, daha büyük karavela sınıfının gelişimi, 16. yüzyıldan itibaren Hollandalılar tarafından Portekiz gemilerine artan sayıda saldırıya da bir yanıttı. Sonuçta daha büyük gemi daha fazla top taşıyabilir.

Portekiz İmparatorluğu

15. yüzyılda, Portekizliler Batı Afrika kıyılarını keşfetmeye ve belki de o kıtanın içindeki ticaret ağlarına erişmeye ve böylece Kuzey Afrika tüccarlarını atlatmaya hevesliydiler. Bu planın önündeki ilk büyük engel coğrafi bir engeldi: Cape Bojador'un etrafından nasıl dolaşılır ve hakim kuzey rüzgarlarına ve olumsuz akıntılara karşı Avrupa'ya nasıl geri dönülür? Burnu döndürmek için 12 yıl boyunca tekrarlanan başarısızlıklardan sonra, çözüm daha iyi bir gemi tasarımıydı, yani latin yelkenli karavela. Afrika kıyı şeridinden cesur bir rota çizerek ve rüzgarları, akıntıları ve yüksek basınçlı alanları kullanarak Portekizliler güvenle evlerine dönebileceklerini keşfettiler. Tehlikeli Cape Bojador, böylece 1434'te gemi yolculuğuna çıkarıldı.

Karavela gibi gemilerle, Portekiz Tacı artık altın, köle ve diğer değerli malları aramak için Batı Afrika yerleşimleriyle ticaret yapabiliyor ve onlara saldırabiliyordu. Karavelalar, Portekizlilerin ıssız üç takımadayı kolonileştirmesine izin verdi: Madeira (1420), Azorlar (1439) ve Batı Afrika kıyılarında Atlantik'te bulunan Cape Verde (1462). Bu adaları sıçrama tahtası olarak kullanan denizciler, her zamankinden daha güneye ve Atlantik'in ötesinde diğer denizlere doğru keşfetmeye başladılar. 1488'de Bartolomeu Dias (c. 1450-1500), iki karaveladan oluşan bir filo ve belki bir caravela redonda olan bir depo gemisiyle Batı Afrika kıyılarında yelken açtı. Dias, Afrika kıtasının (şimdi Güney Afrika) güney ucu olan Ümit Burnu çevresinde kaydedilen ilk yolculuğu yaptı.

Ünlü Karavelalar

Karavelalar kıyı çalışmaları için tasarlanmış olsalar da, karadan haftalarca uzakta geçirilen daha uzun deniz yolculuklarında kendilerini korumaktan fazlasını yapabiliyorlardı. Bu şekilde kullanılan ünlü bir karavela, 1497 ve 1498 yıllarında Kanada'nın doğu kıyılarını ünlü bir şekilde ziyaret eden İtalyan kaşif John Cabot'un (diğer adıyla Giovanni Caboto, yaklaşık 1450 - c. 1498) Matthew'iydi. Cabot, Asya'ya bir deniz yolu aramak için İngiltere Kralı VII. Henry (MS 1485-1509) tarafından korunuyordu ve Cabot, İtalyanların "Newe Founde Launde" dediği şeyi "keşfetmiş" olmasına rağmen, asıl amacına ulaşamadı. Üç direkli Matthew 24 metre (78 ft.) uzunluğundaydı ve 50 ton ağırlığındaydı. Gemi zaten deniz ticaretinde uzun bir kariyere sahipti ve Cabot onunla işini bitirdikten sonra bunu yapacaktı.

İki ünlü yuvarlak karavela, 1492'de Yeni Dünya'ya yelken açan Kristof Kolomb'un (1451-1506 CE) filosunun bir parçası olan Niña ("Kız") ve Pinta ("Boyalı Olan") idi. Bu karavelaların her birinin yaklaşık 20 kişilik bir mürettebatı vardı. Niña, onu Columbus komutasındaki üçlünün en hızlı gemisi yapan kare ve laten yelkenlerle donatılmıştı.

Dikkate değer bir diğer karavela, Vasco da Gama'nın (c. 1469-1524) küçük filosunun bir parçası olan Berrio'ydu ve 1497 ile 1499 yılları arasında Ümit Burnu'nu ve Hindistan'a doğru yola çıktı. Da Gama'nın seferi, Avrupa'dan Asya'ya doğrudan bir deniz yolu bulan ilk keşif oldu.

Karavelaların Temsili

Denizin her bir kıyısında karavelalar ve karaklar belirirdi. Bu gemiler, denizcilik kültürünün ve imparatorluklarının o kadar önemli bir parçasıydı ki, sayısız tabloda, kitaplarda illüstrasyonlar, güzel resimli el yazmalarının bir parçası oldular ve armalarda yer aldılar. Karavelalar, Portekizli Nagazaki'de üretilen Japon ekranlarında olduğu gibi Avrupa dışı sanatta bile ortaya çıkıyor. Keşif filolarına göre sıralanmış dönemin karavellerinin ve diğer gemilerin tasvirleriyle dolu belki de en ünlü kitap, şu anda Lizbon'daki Bilimler Akademisi'nde bulunan 16. yüzyılın ortalarındaki Livro das Armadas'tır. Bir başka ilginç gemi kataloğu, aslında bir inşaat kılavuzu olan ve bu nedenle gemilerin belirli bölümlerinin resimlerini ayrıntılı olarak gösteren 1616 Livro das Traças de Carpinteria'dır.

Karavelalar ve karaklar, 16. ve 17. yüzyıl haritalarında belirgin bir şekilde yer alır. Örneğin, Juan de la Cosa (1450-1510) tarafından 1500'de çizilen ünlü dev dünya haritası, Afrika kıyılarında ve Ümit Burnu'nu çevreleyen karavelaları gösteriyor. Harita şu anda Madrid Ulusal Deniz Müzesi'ndedir ve karavelaların tasviri, Keşif Çağı boyunca dünyanın her zamankinden daha fazla coğrafi bilgisini bir araya getirmede bu tür gemilerin ne kadar önemli olduğunu vurgulamaktadır.