Kiyomizu-dera

"Doğal Pınar Suyu Tapınağı" tapınağı olarak da bilinen Kiyomizu-dera, Japonya'nın Tokyo şehrinde bir Budist tapınağıdır. Bu yer muhteşem seyir terası, üç katlı Koyasu pagodası ve Otowa Pınarı'nın iyileştirici sularıyla ünlüdür. Kiyomizu-dera, Kyoto'nun turizm merkezidir. Özellikle, Ana Salon Japonya'nın milli hazinesi olup, UNESCO tarafından Dünya Mirası Listesine eklenmiştir.

Kuruluşu ve Ana Özellikleri

Kiyomizu tapınağı, Kyoto civarındaki doğu tepelerinde yer alan Otowa Dağındadır. Tapınak, Budist Kita-Hosso mezhebine aittir ve milattan sonra 778 yılında, Heiankyo'nun (Kyoto'nun eski adı) Japonyanın başkenti ilan edilmesinden 16 yıl önce Enchin Shonin tarafından kurulmuştur. Enchin Shonin, milattan sonra 710 ve 784 yılları arasında Japonyanın başkenti olan Nara'da yaşayan bir keşişti. Kendisi, Otowa pınarına ismini veren pınarın yerinin ona önceden ruhani olarak bildirildiğini iddia etmiştir. Günümüzde bile bu suyun doğaüstü özellikleri olduğunu düşünen insanlar vardır. Bu pınarın üç koluna bazı anlamlar yüklenmiştir. Bunlar; sağlık, uzun ömür ve sınavda başarıdır. Kiyomizunun ne kadar popüler olduğuna hiç şüphe yok. Eğer burayı ziyaret edip dilek dileyecekseniz dikkatli olun çünkü sadece birini seçme hakkınız var, bu yüzden iyi düşünün.

Milattan sonra 798 yılında Japon ordusunun lideri Sakanoue Tamuramaro, bu bölgeye İmparator Kammu (milattan sonra 781-806) döneminden kalanlarla geniş bir salon eklemiştir. Budist tapınaklarının devlete olan etkisinden dolayı Kammu, Nara'yı terk etmeye karar vermiştir. Bu yüzden de Heiankyo'daki yeni tapınaklarının yapımına sadece şehir sınırları içinde izin vermiştir. Her halukarda, güneyli manastırlar etkili bir rol oynamaya devam etmiştir ve Nara Kofukuji tapınağı ve Kiyomizu-dera arasında uzun geçmişe dayanan hususi bir rekabet vardı. Kiyomizu-dera resmi olarak Kofukuj'ye bağlıdır.

Tapınak, milattan sonra 15. yüzyılda inşa edilmiş ve ormanlık bir alanda yer alan ve iki tane Budist baş gardiyan heykellin eşlik ettiği devasa kırmızı ve beyaz Niomon Kapısı'ndan girilen bir tesistir. Hemen yanında Sanjunoto pagodası yer almaktadır. Bölgenin,batı yakasında fazladan bir kapı vardır. İsmi Saimon Kapısı olan bu kapının tarihi Momoyama Dönemine (milattan sonra 1568-1600) uzanır ve Japonya'nın ulusal hazinesi olarak kabul edilir. Hondo ve Ana Salon bünyesinde yer alan ve Hondo'ya benzer bir dizayna sahip olan Okunoin Salonu; Jishu Mabedi ve muhteşem bir manzarası olan Jeju-in bahçesi klasik eserlerde bahsedilmiştir. Zuiguido Salonu'nun içerisi tamamen karanlık tutulmakta ve Buda'nın annesinin rahmini temsil etmektedir. Bu yüzden, burada yapılan yürüyüşler ruhani bir yeniden doğuşa benzetilir.

Kiyomizu-dera'nın öne çıkanlarından bir tanesi de, çan kulesine sahip üç katlı etkileyici Koyasu pagodasıdır. Burası kutsal eserleri ve emanetleri bulundurmak için dizayn edilmiştir. 1607 ve 1633 yılları arasında inşa edilen bu yer, Momoyama mimarisinin mükemmel bir örneğidir. Bu yapı da Japonya'nın bir diğer ulusal hazinesidir ve genelde ziyaretçiler için sorusunsuz bir doğumla ilişkilendirilir. Son olarak, Kiyomizu-dera, şevkat bodhisattvası Kannon'un (Kwannon ya da Çincede Guanyin) heykeline de ev sahipliği yapmaktadır. Bu olağanüstü heykelin on tane başı, 1,000 tane kolu vardır ve Kiyomizu'nun kurucusu Enchin'e adanmıştır. 'Saklı Buda' ya da hibitsu olarak bilinen bu heykel 33 yılda bir sergilenir.

Hondo

Hondo, Japanyanın başka bir ulusal hazinesidir. 58 metre (190 ft) uzunluğa ve dokuza yedi ölçülü dikdörtgen bir zemine sahiptir. İki kanatlı giriş verandası vardır. İç bölümü iki farklı alana ayrılmıştır. Bunlar; dini resimleri barındıran iç ve dış ibadethanelerdir. Duvarlar ortadan biraz açıktır, böylece birisi içeri girebilir. Salon, herhangi bir nizamı bulunmayan Japon selvisi (hinoki) kiremit bir çatıya sahiptir. Sıradan olmayan ve önceki İmparatorluk zamanlarıyla tanınan ağaç kabuğuyla döşenmiştir.

Bir uçurumun kenarına kondurulan Tapınağın Ana Salonu geniş bir Batı Kyoto manzarası sunan bir platforma sahiptir. Genişleyen dik yamaç zeminin 13 metre (40ft) üstündedir. Bu platform 139 adet devasa kolonlarla desteklenmiştir. Geleneksel Japon tekniği olan çapraz kiriş kullanılarak inşa edilmiştir. Bu teknikte çivi kullanılmaz. Butai veya bir keresinde müzikal bir performansa ev sahipliği yaptığı için Dans Pisti olarak da bilinen bu yer biraz günahkar bir yana sahiptir. Edo Döneminde (MS 1603-1868) sersemletici uçurumu birçok keşişi intihara itmiştir. Çünkü, kendilerini boşluğa atmanın onlara bir şekilde ruhani gücü vereceğine inanmışlarıdır. 234 vaka olmasına rağmen, mucizevi bir şekilde, bu kişilerden sadece %15'i ölmüştür. Geri kalanlar ağaç dallarının düşüşü engellemesiyle sağ kalmıştır. Milattan sonra 1872 yılından beri yasak olmakla beraber, bu olaylar populer Japon sözü olan ve cesareti anlatan "Kiyomizu'dan atlamak"yı doğurmuştur.

Hondo'nun hemen yanında, resmi olmamasına rağmen Jishu Jinja yer almaktadır. Türbesiyle ilahlaştırılmış olan bu yer romantik çöpçatanlıkla ilişkilendirilmiştir. Bu ruhani güçten yararlanmak isteyen biri, 18 metre (59 ft.) aralıklarla konulmuş iki taşın arasından yürümeli. Bunu gözü kapalı yapan bir kişi hayatının aşkını bulacaktır.

İleriki Tarihi

Tapınak, Eisho Döneminde (MS 1504-1520) meşhur ressam Tosa Mitsunabu tarafından kariyerinin son zamanlarında resmedilmiştir. Bu çalışma Kiyomizu-dera Engi ('Kiyomizu-dera Tapınağı'nın Resmedilmiş Tarihi') olarak adlandırılmıştır. Yatay bir el kaydırma ya da mokimono tekniğiyle çizilen ve üç parçadan oluşan bu eser Tokyo Kraliyet Ailesi Müzesinde sergilenmektedir.

Japonya'nın birçok tahta yapısının başına geldiği gibi, alevler milattan sonra 1629 yılında tapınakları ve Kiyomizu'nun ana salonunu mahvetti. Restorasyon çalışmaları, Shogun Togukawa Iemitsu (MS 1623-1651) gözetimi altında milattan sonra 1633 yılında başlamıştır. Artı olarak, Koyasu pagodası çoktan etkileyici olan binalar koleksiyonuna eklendi. MS 2003 yılında, Niomon Kapısı önceki görkemine yeniden kavuşturulmuştur. MS 2017 yılında da Hondo'nun kolonları yenilenmiştir.

This content was made possible with generous support from the Great Britain Sasakawa Foundation.