Hwarang

Hwarang, Kore'nin eski Silla krallığında seçkin genç erkeklerin eğitimi için devlet destekli bir organizasyonuydu. 'Çiçek Çocuklar', 'Çiçekleyen Gençlik' veya 'Elit Gençlik' (ve bazen de oldukça yanıltıcı bir şekilde 'Şövalyeler') olarak çeşitli şekillerde tercüme edilen hwarang, devlete, ailelerine ve birbirlerine bağlılık sözü verirdi. Oğlanlar genellikle, yüzleri boyanmış şekilde ve mücevherli ayakkabılar giyerek şarkı söyleyip dans ettikleri kutsal dağlar ve nehirler başta olmak üzere, büyük doğal güzelliklere sahip yerlerde buluşurlardı. Bu organizasyon genç erkekleri toplumdaki gelecekteki rollerine hazırlamayı amaçlayan bir örgüttü ve devletin en önemli politikacıları ve yöneticilerinin çoğu hwarang'da eğitim görürdü.

Hiç değilse MS 6. yüzyıldan kalma hwarang, pungwolto veya 'rüzgar ve ayın yolu' olarak bilinen ideali takip eden genç erkeklerden oluşuyordu. Bunun tam olarak ne anlama geldiği açık değildir, ancak Samguk sagi ve Samguk yusa gibi Kore tarihi kaynaklarından, din ve harp öğretilerinin yanı sıra çocukların müzik, dans, ahlak ve iyi bir dozda ölüme meydan okumayı da kapsayan milliyetçilik eğitiminin karışımını takip ettikleri bilinmektedir. Sadece aristokrasinin oğulları katılmaya uygundu ve devletin desteklediği gibi sistemin gerçek amacı, muhtemelen yönetici sınıfın en yetenekli gençlerini seçmesi ve onları devlet aygıtı içinde gelecekteki pozisyonlara ayırmasını sağlamaktı.

Eğitimin dini kısmı, daha geniş Kore'de olduğu gibi, Budizm, Taoizm ve Konfüçyanizm ile muhtemelen yarımadada uzun süredir uygulanan şamanizm unsurlarının bir karışımıydı. Samguk yusa, çocukların aynı zamanda Beş İlişki, Altı Sanat, Üç Bilimsel Meslek ve Altı Devlet Hizmeti Yolu'nu da incelediklerini, bunların hepsinin etik davranış kurallarını içerdiğini ve öğrencileri devlet hizmetinde hayata hazırladığını ekliyor. MS 7. yüzyılın başlarında Budist keşiş Wongwang tarafından oluşturulan Beş İlişkiler (sesok ogye) onur kodu, hwarang ile devletin ihtiyaçları arasındaki güçlü ilişkiyi en iyi şekilde gösterir:

• Krala sadakatle hizmet etmek.
• Ana-babaya sadakatle hizmet etmek.
• Arkadaşlarına her zaman sadakat göstermek.
• Savaşta asla geri çekilmemek.
• Asla gereksiz yere öldürmemek.

Hwarang'ın kesin organizasyonu, birkaç yüz gençten oluşan tek bir grubun liderinin kukson veya 'Ulusal Ölümsüz' unvanını taşımasının ötesinde bilinmiyor. O Silla krallığının katı sosyal hiyerarşisi olan Kemik Rütbe Sistemi'nin gerçek kemik veya chingol sınıfından seçilirdi. Kukson'a, muhtemelen talimatı yerine getiren birkaç Budist bilgin keşiş yardım etti. Grubun patronu Maitreya Buddha'ydı (gelmekte olan Buda), aynı zamanda 'Dost Kişi' olarak da bilinirdi ve aslında üyeler kendilerini Buda'nın reenkarnasyonları olarak görüyorlardı. Hwarang, 'Ejderha Çiçek Ağacının Grubu' (Maitreya'nın dünyaya ilk geldiği ağaca atıfta bulunarak) gibi Budistlerle ilişkili isimlere sahip alt gruplara ayrıldı.

Dans ve şarkı söylemenin önemli unsurlar olması ve diğer üyelere sadakat yemini olması dışında, erkeklerin gerçekleştirdiği kabul törenlerinin ayrıntıları eksiktir. Hwarang üyeleri ve idealleri, Kore'nin yerli türkü-şiirleri olan hyangga'da kutlanırdı. Gerçekten de, bunların birçoğu grubun üyeleri tarafından yazılmıştır. Bu örnekte, Tugo tarafından yazılmış ve Mo Chukchirang ka veya 'Şövalye Chukchi'ye Övgü' başlıklı yazı c. 692-702 MS'de yazılmıştır ve yazar efendisini över:

Tüm canlılar keder ve ağıt

Geçen baharda;

Yüzün bir zamanlar adil ve parlak

Derin oluklar giymek üzere.

Sana bir göz atmalıyım

Harika bir an için bile.

Ateşli zihnim geceleri dinlenemez

Mugwort dereceli oyukta.

(Lee, P.H., 72)

Hwarang'ın en ünlü eski üyelerinden bazıları, büyük general Kim Yu-sin, oğlu Won-sul ve MS 660'ta Baekje (Paekche) krallığına karşı cesurca hayatını veren Kwanchang'dır. Kore milliyetçiliğinde yükselişin ve MS 1980'lerde The Chronicles of the Hwarang (Hwarang segi) başlıklı bir el yazmasının keşfedilmesinin ardından, Kore'de Aralık 2016 için planlanan ve Hwarang ve bu unvanı taşıyan yeni bir televizyon dizisi ile bile konuya ilgi yeniden arttı.

This content was made possible with generous support from the British Korean Society.